Hungarian
Noun
briganti (plural brigantik)
-  brigand
 
Declension
|  Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | 
 | 
 singular | 
 plural | 
|  nominative | 
 briganti
 | 
 brigantik
 | 
|  accusative | 
 brigantit
 | 
 brigantikat
 | 
|  dative | 
 brigantinak
 | 
 brigantiknak
 | 
|  instrumental | 
 brigantival
 | 
 brigantikkal
 | 
|  causal-final | 
 brigantiért
 | 
 brigantikért
 | 
|  translative | 
 brigantivá
 | 
 brigantikká
 | 
|  terminative | 
 brigantiig
 | 
 brigantikig
 | 
|  essive-formal | 
 brigantiként
 | 
 brigantikként
 | 
|  essive-modal | 
 —
 | 
 —
 | 
|  inessive | 
 brigantiban
 | 
 brigantikban
 | 
|  superessive | 
 brigantin
 | 
 brigantikon
 | 
|  adessive | 
 brigantinál
 | 
 brigantiknál
 | 
|  illative | 
 brigantiba
 | 
 brigantikba
 | 
|  sublative | 
 brigantira
 | 
 brigantikra
 | 
|  allative | 
 brigantihoz
 | 
 brigantikhoz
 | 
|  elative | 
 brigantiból
 | 
 brigantikból
 | 
|  delative | 
 brigantiról
 | 
 brigantikról
 | 
|  ablative | 
 brigantitól
 | 
 brigantiktól
 | 
|  Possessive forms of briganti
 | 
|  possessor | 
 single possession | 
 multiple possessions | 
|  1st person sing. | 
 brigantim
 | 
 brigantijaim
 | 
|  2nd person sing. | 
 brigantid
 | 
 brigantijaid
 | 
|  3rd person sing. | 
 brigantija
 | 
 brigantijai
 | 
|  1st person plural | 
 brigantink
 | 
 brigantijaink
 | 
|  2nd person plural | 
 brigantitok
 | 
 brigantijaitok
 | 
|  3rd person plural | 
 brigantijuk
 | 
 brigantijaik
 | 
 
Italian
Noun
briganti m
-  plural of brigante