Definify.com
Definition 2025
brigare
brigare
Italian
Verb
brigare
- (intransitive) to intrigue
Related terms
Conjugation
Conjugation of brigare
| infinitive | brigare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | brigando | |||
| present participle | brigante | past participle | brigato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | brigo | brighi | briga | brighiamo | brigate | brigano |
| imperfect | brigavo | brigavi | brigava | brigavamo | brigavate | brigavano |
| past historic | brigai | brigasti | brigò | brigammo | brigaste | brigarono |
| future | brigherò | brigherai | brigherà | brigheremo | brigherete | brigheranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | brigherei | brigheresti | brigherebbe | brigheremmo | brighereste | brigherebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | brighi | brighi | brighi | brighiamo | brighiate | brighino |
| imperfect | brigassi | brigassi | brigasse | brigassimo | brigaste | brigassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| briga, non brigare | brighi | brighiamo | brigate | brighino | ||