Definify.com
Definition 2025
byzantinus
byzantinus
Latin
Adjective
byzantīnus m (feminine byzantīna, neuter byzantīnum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | byzantīnus | byzantīna | byzantīnum | byzantīnī | byzantīnae | byzantīna | |
| genitive | byzantīnī | byzantīnae | byzantīnī | byzantīnōrum | byzantīnārum | byzantīnōrum | |
| dative | byzantīnō | byzantīnō | byzantīnīs | ||||
| accusative | byzantīnum | byzantīnam | byzantīnum | byzantīnōs | byzantīnās | byzantīna | |
| ablative | byzantīnō | byzantīnā | byzantīnō | byzantīnīs | |||
| vocative | byzantīne | byzantīna | byzantīnum | byzantīnī | byzantīnae | byzantīna | |