Definify.com
Definition 2024
candefactus
candefactus
Latin
Participle
candefactus m (feminine candefacta, neuter candefactum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | candefactus | candefacta | candefactum | candefactī | candefactae | candefacta | |
| genitive | candefactī | candefactae | candefactī | candefactōrum | candefactārum | candefactōrum | |
| dative | candefactō | candefactō | candefactīs | ||||
| accusative | candefactum | candefactam | candefactum | candefactōs | candefactās | candefacta | |
| ablative | candefactō | candefactā | candefactō | candefactīs | |||
| vocative | candefacte | candefacta | candefactum | candefactī | candefactae | candefacta | |