Definify.com
Definition 2025
carnalis
carnalis
Latin
Adjective
carnālis m, f (neuter carnāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | carnālis | carnāle | carnālēs | carnālia | |
| genitive | carnālis | carnālium | |||
| dative | carnālī | carnālibus | |||
| accusative | carnālem | carnāle | carnālēs | carnālia | |
| ablative | carnālī | carnālibus | |||
| vocative | carnālis | carnāle | carnālēs | carnālia | |
Descendants
References
- carnalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CARNALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “carnalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.