Definify.com
Definition 2025
causalis
causalis
Latin
Adjective
cāusālis m, f (neuter cāusāle); third declension
- casual, fortuitous
- (grammatical) case (attributive)
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cāusālis | cāusāle | cāusālēs | cāusālia | |
| genitive | cāusālis | cāusālium | |||
| dative | cāusālī | cāusālibus | |||
| accusative | cāusālem | cāusāle | cāusālēs | cāusālia | |
| ablative | cāusālī | cāusālibus | |||
| vocative | cāusālis | cāusāle | cāusālēs | cāusālia | |
References
- causalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “causalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.