Definify.com
Definition 2025
circumcisurus
circumcisurus
Latin
Participle
circumcīsūrus m (feminine circumcīsūra, neuter circumcīsūrum); first/second declension
- about to circumcise
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumcīsūrus | circumcīsūra | circumcīsūrum | circumcīsūrī | circumcīsūrae | circumcīsūra | |
| genitive | circumcīsūrī | circumcīsūrae | circumcīsūrī | circumcīsūrōrum | circumcīsūrārum | circumcīsūrōrum | |
| dative | circumcīsūrō | circumcīsūrō | circumcīsūrīs | ||||
| accusative | circumcīsūrum | circumcīsūram | circumcīsūrum | circumcīsūrōs | circumcīsūrās | circumcīsūra | |
| ablative | circumcīsūrō | circumcīsūrā | circumcīsūrō | circumcīsūrīs | |||
| vocative | circumcīsūre | circumcīsūra | circumcīsūrum | circumcīsūrī | circumcīsūrae | circumcīsūra | |