Definify.com
Definition 2025
circumlatus
circumlatus
Latin
Participle
circumlātus m (feminine circumlāta, neuter circumlātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumlātus | circumlāta | circumlātum | circumlātī | circumlātae | circumlāta | |
| genitive | circumlātī | circumlātae | circumlātī | circumlātōrum | circumlātārum | circumlātōrum | |
| dative | circumlātō | circumlātō | circumlātīs | ||||
| accusative | circumlātum | circumlātam | circumlātum | circumlātōs | circumlātās | circumlāta | |
| ablative | circumlātō | circumlātā | circumlātō | circumlātīs | |||
| vocative | circumlāte | circumlāta | circumlātum | circumlātī | circumlātae | circumlāta | |
References
- circumlatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “circumlatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.