Definify.com
Definition 2025
circumponens
circumponens
Latin
Participle
circumpōnēns m, f, n (genitive circumpōnentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumpōnēns | circumpōnentēs | circumpōnentia | ||
| genitive | circumpōnentis | circumpōnentium | |||
| dative | circumpōnentī | circumpōnentibus | |||
| accusative | circumpōnentem | circumpōnēns | circumpōnentēs | circumpōnentia | |
| ablative | circumpōnentī | circumpōnentibus | |||
| vocative | circumpōnēns | circumpōnentēs | circumpōnentia | ||