Definify.com
Definition 2025
circumscribens
circumscribens
Latin
Participle
circumscrībēns m, f, n (genitive circumscrībentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumscrībēns | circumscrībentēs | circumscrībentia | ||
| genitive | circumscrībentis | circumscrībentium | |||
| dative | circumscrībentī | circumscrībentibus | |||
| accusative | circumscrībentem | circumscrībēns | circumscrībentēs | circumscrībentia | |
| ablative | circumscrībente, circumscrībentī1 | circumscrībentibus | |||
| vocative | circumscrībēns | circumscrībentēs | circumscrībentia | ||
1When used purely as an adjective.