Definify.com
Definition 2025
circumstans
circumstans
Latin
Participle
circumstāns m, f, n (genitive circumstantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumstāns | circumstantēs | circumstantia | ||
| genitive | circumstantis | circumstantium | |||
| dative | circumstantī | circumstantibus | |||
| accusative | circumstantem | circumstāns | circumstantēs | circumstantia | |
| ablative | circumstante, circumstantī1 | circumstantibus | |||
| vocative | circumstāns | circumstantēs | circumstantia | ||
1When used purely as an adjective.