Definify.com
Definition 2025
circumtuens
circumtuens
Latin
Participle
circumtuēns m, f, n (genitive circumtuentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumtuēns | circumtuentēs | circumtuentia | ||
| genitive | circumtuentis | circumtuentium | |||
| dative | circumtuentī | circumtuentibus | |||
| accusative | circumtuentem | circumtuēns | circumtuentēs | circumtuentia | |
| ablative | circumtuente, circumtuentī1 | circumtuentibus | |||
| vocative | circumtuēns | circumtuentēs | circumtuentia | ||
1When used purely as an adjective.