Definify.com
Definition 2025
circumvecturus
circumvecturus
Latin
Participle
circumvectūrus m (feminine circumvectūra, neuter circumvectūrum); first/second declension
- about to travel
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumvectūrus | circumvectūra | circumvectūrum | circumvectūrī | circumvectūrae | circumvectūra | |
| genitive | circumvectūrī | circumvectūrae | circumvectūrī | circumvectūrōrum | circumvectūrārum | circumvectūrōrum | |
| dative | circumvectūrō | circumvectūrō | circumvectūrīs | ||||
| accusative | circumvectūrum | circumvectūram | circumvectūrum | circumvectūrōs | circumvectūrās | circumvectūra | |
| ablative | circumvectūrō | circumvectūrā | circumvectūrō | circumvectūrīs | |||
| vocative | circumvectūre | circumvectūra | circumvectūrum | circumvectūrī | circumvectūrae | circumvectūra | |