Definify.com
Definition 2025
circumvectus
circumvectus
Latin
Participle
circumvectus m (feminine circumvecta, neuter circumvectum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumvectus | circumvecta | circumvectum | circumvectī | circumvectae | circumvecta | |
| genitive | circumvectī | circumvectae | circumvectī | circumvectōrum | circumvectārum | circumvectōrum | |
| dative | circumvectō | circumvectō | circumvectīs | ||||
| accusative | circumvectum | circumvectam | circumvectum | circumvectōs | circumvectās | circumvecta | |
| ablative | circumvectō | circumvectā | circumvectō | circumvectīs | |||
| vocative | circumvecte | circumvecta | circumvectum | circumvectī | circumvectae | circumvecta | |
References
- circumvectus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “circumvectus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.