Definify.com
Definition 2025
clamitans
clamitans
Latin
Participle
clāmitāns m, f, n (genitive clāmitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | clāmitāns | clāmitantēs | clāmitantia | ||
| genitive | clāmitantis | clāmitantium | |||
| dative | clāmitantī | clāmitantibus | |||
| accusative | clāmitantem | clāmitāns | clāmitantēs | clāmitantia | |
| ablative | clāmitante, clāmitantī1 | clāmitantibus | |||
| vocative | clāmitāns | clāmitantēs | clāmitantia | ||
1When used purely as an adjective.