Definify.com
Definition 2025
cnawan
cnawan
Old English
Verb
cnāwan
- to know
Conjugation
Conjugation of cnāwan (strong class 7)
| infinitive | cnāwan | tō cnāwanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | cnǣw | cnēow |
| 2nd-person singular | cnǣwst | cnēowe |
| 3rd-person singular | cnǣwþ | cnēow |
| plural | cnāwaþ | cnēowon |
| subjunctive | present | past |
| singular | cnǣwe | cnēowe |
| plural | cnāwen | cnēowen |
| imperative | ||
| singular | cnāw(e) | |
| plural | cnāwaþ | |
| participle | present | past |
| cnāwende | cnāwen | |
Descendants
- English: know