Definify.com
Definition 2025
coargutus
coargutus
Latin
Participle
coargūtus m (feminine coargūta, neuter coargūtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coargūtus | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta | |
| genitive | coargūtī | coargūtae | coargūtī | coargūtōrum | coargūtārum | coargūtōrum | |
| dative | coargūtō | coargūtō | coargūtīs | ||||
| accusative | coargūtum | coargūtam | coargūtum | coargūtōs | coargūtās | coargūta | |
| ablative | coargūtō | coargūtā | coargūtō | coargūtīs | |||
| vocative | coargūte | coargūta | coargūtum | coargūtī | coargūtae | coargūta | |