Definify.com
Definition 2025
collectus
collectus
Latin
Participle
collēctus m (feminine collēcta, neuter collēctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | collēctus | collēcta | collēctum | collēctī | collēctae | collēcta | |
| genitive | collēctī | collēctae | collēctī | collēctōrum | collēctārum | collēctōrum | |
| dative | collēctō | collēctō | collēctīs | ||||
| accusative | collēctum | collēctam | collēctum | collēctōs | collēctās | collēcta | |
| ablative | collēctō | collēctā | collēctō | collēctīs | |||
| vocative | collēcte | collēcta | collēctum | collēctī | collēctae | collēcta | |
Descendants
References
- collectus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- COLLECTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “collectus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.