Definify.com
Definition 2025
colubrinus
colubrinus
Latin
Adjective
colubrīnus m (feminine colubrīna, neuter colubrīnum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | colubrīnus | colubrīna | colubrīnum | colubrīnī | colubrīnae | colubrīna | |
| genitive | colubrīnī | colubrīnae | colubrīnī | colubrīnōrum | colubrīnārum | colubrīnōrum | |
| dative | colubrīnō | colubrīnō | colubrīnīs | ||||
| accusative | colubrīnum | colubrīnam | colubrīnum | colubrīnōs | colubrīnās | colubrīna | |
| ablative | colubrīnō | colubrīnā | colubrīnō | colubrīnīs | |||
| vocative | colubrīne | colubrīna | colubrīnum | colubrīnī | colubrīnae | colubrīna | |
Related terms
Descendants
- English: colubrine, culverin
- French: colubrin, couleuvrine
- Italian: colubrina
- Old French: coulevrine
- Portuguese: colubrino
References
- colubrinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “colubrinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.