Definify.com
Definition 2025
comitabilis
comitabilis
Latin
Adjective
comitābilis m, f (neuter comitābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | comitābilis | comitābile | comitābilēs | comitābilia | |
| genitive | comitābilis | comitābilium | |||
| dative | comitābilī | comitābilibus | |||
| accusative | comitābilem | comitābile | comitābilēs | comitābilia | |
| ablative | comitābilī | comitābilibus | |||
| vocative | comitābilis | comitābile | comitābilēs | comitābilia | |
Related terms
References
- comitabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “comitabilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.