Definify.com
Definition 2025
comitans
comitans
Latin
Participle
comitāns m, f, n (genitive comitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | comitāns | comitantēs | comitantia | ||
| genitive | comitantis | comitantium | |||
| dative | comitantī | comitantibus | |||
| accusative | comitantem | comitāns | comitantēs | comitantia | |
| ablative | comitante, comitantī1 | comitantibus | |||
| vocative | comitāns | comitantēs | comitantia | ||
1When used purely as an adjective.