Definify.com
Definition 2025
commingens
commingens
Latin
Participle
commingēns m, f, n (genitive commingentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | commingēns | commingentēs | commingentia | ||
| genitive | commingentis | commingentium | |||
| dative | commingentī | commingentibus | |||
| accusative | commingentem | commingēns | commingentēs | commingentia | |
| ablative | commingente, commingentī1 | commingentibus | |||
| vocative | commingēns | commingentēs | commingentia | ||
1When used purely as an adjective.