Definify.com
Definition 2025
comminuens
comminuens
Latin
Participle
comminuēns m, f, n (genitive comminuentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | comminuēns | comminuentēs | comminuentia | ||
| genitive | comminuentis | comminuentium | |||
| dative | comminuentī | comminuentibus | |||
| accusative | comminuentem | comminuēns | comminuentēs | comminuentia | |
| ablative | comminuentī | comminuentibus | |||
| vocative | comminuēns | comminuentēs | comminuentia | ||