Definify.com
Definition 2025
committens
committens
Latin
Participle
committēns m, f, n (genitive committentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | committēns | committentēs | committentia | ||
| genitive | committentis | committentium | |||
| dative | committentī | committentibus | |||
| accusative | committentem | committēns | committentēs | committentia | |
| ablative | committente, committentī1 | committentibus | |||
| vocative | committēns | committentēs | committentia | ||
1When used purely as an adjective.