Definify.com
Definition 2025
commortuus
commortuus
Latin
Participle
commortuus m (feminine commortua, neuter commortuum); first/second declension
- died with another
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | commortuus | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua | |
| genitive | commortuī | commortuae | commortuī | commortuōrum | commortuārum | commortuōrum | |
| dative | commortuō | commortuō | commortuīs | ||||
| accusative | commortuum | commortuam | commortuum | commortuōs | commortuās | commortua | |
| ablative | commortuō | commortuā | commortuō | commortuīs | |||
| vocative | commortue | commortua | commortuum | commortuī | commortuae | commortua | |