Definify.com
Definition 2025
comparatus
comparatus
Latin
Participle
comparātus m (feminine comparāta, neuter comparātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | comparātus | comparāta | comparātum | comparātī | comparātae | comparāta | |
| genitive | comparātī | comparātae | comparātī | comparātōrum | comparātārum | comparātōrum | |
| dative | comparātō | comparātō | comparātīs | ||||
| accusative | comparātum | comparātam | comparātum | comparātōs | comparātās | comparāta | |
| ablative | comparātō | comparātā | comparātō | comparātīs | |||
| vocative | comparāte | comparāta | comparātum | comparātī | comparātae | comparāta | |
References
- comparatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “comparatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.