Definify.com
Definition 2025
concidens
concidens
Latin
Participle
concidēns m, f, n (genitive concidentis); third declension
- collapsing etc
- destroying etc
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | concidēns | concidentēs | concidentia | ||
| genitive | concidentis | concidentium | |||
| dative | concidentī | concidentibus | |||
| accusative | concidentem | concidēns | concidentēs | concidentia | |
| ablative | concidentī | concidentibus | |||
| vocative | concidēns | concidentēs | concidentia | ||