Definify.com
Definition 2025
concinnandus
concinnandus
Latin
Participle
concinnandus m (feminine concinnanda, neuter concinnandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | concinnandus | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |
| genitive | concinnandī | concinnandae | concinnandī | concinnandōrum | concinnandārum | concinnandōrum | |
| dative | concinnandō | concinnandō | concinnandīs | ||||
| accusative | concinnandum | concinnandam | concinnandum | concinnandōs | concinnandās | concinnanda | |
| ablative | concinnandō | concinnandā | concinnandō | concinnandīs | |||
| vocative | concinnande | concinnanda | concinnandum | concinnandī | concinnandae | concinnanda | |