Definify.com
Definition 2025
concinnatio
concinnatio
Latin
Noun
concinnātiō f (genitive concinnātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | concinnātiō | concinnātiōnēs |
| genitive | concinnātiōnis | concinnātiōnum |
| dative | concinnātiōnī | concinnātiōnibus |
| accusative | concinnātiōnem | concinnātiōnēs |
| ablative | concinnātiōne | concinnātiōnibus |
| vocative | concinnātiō | concinnātiōnēs |
References
- concinnatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CONCINNATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “concinnatio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.