Definify.com
Definition 2025
condiscipulus
condiscipulus
Latin
Noun
condiscipulus m (genitive condiscipulī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | condiscipulus | condiscipulī |
| genitive | condiscipulī | condiscipulōrum |
| dative | condiscipulō | condiscipulīs |
| accusative | condiscipulum | condiscipulōs |
| ablative | condiscipulō | condiscipulīs |
| vocative | condiscipule | condiscipulī |
References
- condiscipulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- condiscipulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “condiscipulus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.