Definify.com
Definition 2025
condormiens
condormiens
Latin
Participle
condormiēns m, f, n (genitive condormientis); third declension
-  This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | condormiēns | condormientēs | condormientia | ||
| genitive | condormientis | condormientium | |||
| dative | condormientī | condormientibus | |||
| accusative | condormientem | condormiēns | condormientēs | condormientia | |
| ablative | condormiente, condormientī1 | condormientibus | |||
| vocative | condormiēns | condormientēs | condormientia | ||
1When used purely as an adjective.