Definify.com
Definition 2025
confirmandus
confirmandus
Latin
Participle
cōnfirmandus m (feminine cōnfirmanda, neuter cōnfirmandum); first/second declension
- which is to be established or fortified
- which is to be confirmed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnfirmandus | cōnfirmanda | cōnfirmandum | cōnfirmandī | cōnfirmandae | cōnfirmanda | |
| genitive | cōnfirmandī | cōnfirmandae | cōnfirmandī | cōnfirmandōrum | cōnfirmandārum | cōnfirmandōrum | |
| dative | cōnfirmandō | cōnfirmandō | cōnfirmandīs | ||||
| accusative | cōnfirmandum | cōnfirmandam | cōnfirmandum | cōnfirmandōs | cōnfirmandās | cōnfirmanda | |
| ablative | cōnfirmandō | cōnfirmandā | cōnfirmandō | cōnfirmandīs | |||
| vocative | cōnfirmande | cōnfirmanda | cōnfirmandum | cōnfirmandī | cōnfirmandae | cōnfirmanda | |