Definify.com
Definition 2025
confringens
confringens
Latin
Participle
cōnfringēns m, f, n (genitive cōnfringentis); third declension
- breaking into pieces
- destroying
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cōnfringēns | cōnfringentēs | cōnfringentia | ||
| genitive | cōnfringentis | cōnfringentium | |||
| dative | cōnfringentī | cōnfringentibus | |||
| accusative | cōnfringentem | cōnfringēns | cōnfringentēs | cōnfringentia | |
| ablative | cōnfringente, cōnfringentī1 | cōnfringentibus | |||
| vocative | cōnfringēns | cōnfringentēs | cōnfringentia | ||
1When used purely as an adjective.