Definify.com
Definition 2025
confugiendus
confugiendus
Latin
Participle
cōnfugiendus m (feminine cōnfugienda, neuter cōnfugiendum); first/second declension
- which is to be fled (from)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnfugiendus | cōnfugienda | cōnfugiendum | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugienda | |
| genitive | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugiendī | cōnfugiendōrum | cōnfugiendārum | cōnfugiendōrum | |
| dative | cōnfugiendō | cōnfugiendō | cōnfugiendīs | ||||
| accusative | cōnfugiendum | cōnfugiendam | cōnfugiendum | cōnfugiendōs | cōnfugiendās | cōnfugienda | |
| ablative | cōnfugiendō | cōnfugiendā | cōnfugiendō | cōnfugiendīs | |||
| vocative | cōnfugiende | cōnfugienda | cōnfugiendum | cōnfugiendī | cōnfugiendae | cōnfugienda | |