Definify.com
Definition 2025
congesturus
congesturus
Latin
Participle
congestūrus m (feminine congestūra, neuter congestūrum); first/second declension
- about to collect
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | congestūrus | congestūra | congestūrum | congestūrī | congestūrae | congestūra | |
| genitive | congestūrī | congestūrae | congestūrī | congestūrōrum | congestūrārum | congestūrōrum | |
| dative | congestūrō | congestūrō | congestūrīs | ||||
| accusative | congestūrum | congestūram | congestūrum | congestūrōs | congestūrās | congestūra | |
| ablative | congestūrō | congestūrā | congestūrō | congestūrīs | |||
| vocative | congestūre | congestūra | congestūrum | congestūrī | congestūrae | congestūra | |