Definify.com
Definition 2025
conglutinatus
conglutinatus
Latin
Participle
conglūtinātus m (feminine conglūtināta, neuter conglūtinātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conglūtinātus | conglūtināta | conglūtinātum | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtināta | |
| genitive | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtinātī | conglūtinātōrum | conglūtinātārum | conglūtinātōrum | |
| dative | conglūtinātō | conglūtinātō | conglūtinātīs | ||||
| accusative | conglūtinātum | conglūtinātam | conglūtinātum | conglūtinātōs | conglūtinātās | conglūtināta | |
| ablative | conglūtinātō | conglūtinātā | conglūtinātō | conglūtinātīs | |||
| vocative | conglūtināte | conglūtināta | conglūtinātum | conglūtinātī | conglūtinātae | conglūtināta | |