Definify.com
Definition 2025
congratulandus
congratulandus
Latin
Participle
congrātulandus m (feminine congrātulanda, neuter congrātulandum); first/second declension
- which is to be congratulated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | congrātulandus | congrātulanda | congrātulandum | congrātulandī | congrātulandae | congrātulanda | |
| genitive | congrātulandī | congrātulandae | congrātulandī | congrātulandōrum | congrātulandārum | congrātulandōrum | |
| dative | congrātulandō | congrātulandō | congrātulandīs | ||||
| accusative | congrātulandum | congrātulandam | congrātulandum | congrātulandōs | congrātulandās | congrātulanda | |
| ablative | congrātulandō | congrātulandā | congrātulandō | congrātulandīs | |||
| vocative | congrātulande | congrātulanda | congrātulandum | congrātulandī | congrātulandae | congrātulanda | |