Definify.com
Definition 2025
congyrans
congyrans
Latin
Participle
congȳrāns m, f, n (genitive congȳrantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | congȳrāns | congȳrantēs | congȳrantia | ||
| genitive | congȳrantis | congȳrantium | |||
| dative | congȳrantī | congȳrantibus | |||
| accusative | congȳrantem | congȳrāns | congȳrantēs | congȳrantia | |
| ablative | congȳrante, congȳrantī1 | congȳrantibus | |||
| vocative | congȳrāns | congȳrantēs | congȳrantia | ||
1When used purely as an adjective.