Definify.com
Definition 2025
congyratus
congyratus
Latin
Participle
congȳrātus m (feminine congȳrāta, neuter congȳrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | congȳrātus | congȳrāta | congȳrātum | congȳrātī | congȳrātae | congȳrāta | |
| genitive | congȳrātī | congȳrātae | congȳrātī | congȳrātōrum | congȳrātārum | congȳrātōrum | |
| dative | congȳrātō | congȳrātō | congȳrātīs | ||||
| accusative | congȳrātum | congȳrātam | congȳrātum | congȳrātōs | congȳrātās | congȳrāta | |
| ablative | congȳrātō | congȳrātā | congȳrātō | congȳrātīs | |||
| vocative | congȳrāte | congȳrāta | congȳrātum | congȳrātī | congȳrātae | congȳrāta | |