Definify.com
Definition 2025
coniciendus
coniciendus
Latin
Participle
cōniciendus m (feminine cōnicienda, neuter cōniciendum); first/second declension
- which is to be connected
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōniciendus | cōnicienda | cōniciendum | cōniciendī | cōniciendae | cōnicienda | |
| genitive | cōniciendī | cōniciendae | cōniciendī | cōniciendōrum | cōniciendārum | cōniciendōrum | |
| dative | cōniciendō | cōniciendō | cōniciendīs | ||||
| accusative | cōniciendum | cōniciendam | cōniciendum | cōniciendōs | cōniciendās | cōnicienda | |
| ablative | cōniciendō | cōniciendā | cōniciendō | cōniciendīs | |||
| vocative | cōniciende | cōnicienda | cōniciendum | cōniciendī | cōniciendae | cōnicienda | |