Definify.com
Definition 2025
coniectarius
coniectarius
Latin
Adjective
coniectārius m (feminine coniectāria, neuter coniectārium); first/second declension
- Of or pertaining to conjecture or inference; conjectural.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coniectārius | coniectāria | coniectārium | coniectāriī | coniectāriae | coniectāria | |
| genitive | coniectāriī | coniectāriae | coniectāriī | coniectāriōrum | coniectāriārum | coniectāriōrum | |
| dative | coniectāriō | coniectāriō | coniectāriīs | ||||
| accusative | coniectārium | coniectāriam | coniectārium | coniectāriōs | coniectāriās | coniectāria | |
| ablative | coniectāriō | coniectāriā | coniectāriō | coniectāriīs | |||
| vocative | coniectārie | coniectāria | coniectārium | coniectāriī | coniectāriae | coniectāria | |
Derived terms
- coniectātōrius