Definify.com
Definition 2025
coniectatus
coniectatus
Latin
Participle
coniectātus m (feminine coniectāta, neuter coniectātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coniectātus | coniectāta | coniectātum | coniectātī | coniectātae | coniectāta | |
| genitive | coniectātī | coniectātae | coniectātī | coniectātōrum | coniectātārum | coniectātōrum | |
| dative | coniectātō | coniectātō | coniectātīs | ||||
| accusative | coniectātum | coniectātam | coniectātum | coniectātōs | coniectātās | coniectāta | |
| ablative | coniectātō | coniectātā | coniectātō | coniectātīs | |||
| vocative | coniectāte | coniectāta | coniectātum | coniectātī | coniectātae | coniectāta | |