Definify.com
Definition 2025
coniugalis
coniugalis
Latin
Alternative forms
- conjugālis
Adjective
coniugālis m, f (neuter coniugāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
| genitive | coniugālis | coniugālium | |||
| dative | coniugālī | coniugālibus | |||
| accusative | coniugālem | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
| ablative | coniugālī | coniugālibus | |||
| vocative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
References
- coniugalis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers