Definify.com
Definition 2025
coniugandus
coniugandus
Latin
Participle
coniugandus m (feminine coniuganda, neuter coniugandum); first/second declension
- which is to be united
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coniugandus | coniuganda | coniugandum | coniugandī | coniugandae | coniuganda | |
| genitive | coniugandī | coniugandae | coniugandī | coniugandōrum | coniugandārum | coniugandōrum | |
| dative | coniugandō | coniugandō | coniugandīs | ||||
| accusative | coniugandum | coniugandam | coniugandum | coniugandōs | coniugandās | coniuganda | |
| ablative | coniugandō | coniugandā | coniugandō | coniugandīs | |||
| vocative | coniugande | coniuganda | coniugandum | coniugandī | coniugandae | coniuganda | |