Definify.com
Definition 2025
coniventia
coniventia
Latin
Noun
cōnīventia f (genitive cōnīventiae); first declension
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | cōnīventia | cōnīventiae |
| genitive | cōnīventiae | cōnīventiārum |
| dative | cōnīventiae | cōnīventiīs |
| accusative | cōnīventiam | cōnīventiās |
| ablative | cōnīventiā | cōnīventiīs |
| vocative | cōnīventia | cōnīventiae |
Participle
cōnīventia
- nominative neuter plural of cōnīvēns
- accusative neuter plural of cōnīvēns
- vocative neuter plural of cōnīvēns
References
- coniventia in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “coniventia”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.