Definify.com
Definition 2025
conjunctio
conjunctio
Latin
Noun
conjunctio f (genitive conjunctiōnis); third declension
- Alternative form of coniunctio
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | conjūnctiō | conjūnctiōnēs |
| genitive | conjūnctiōnis | conjūnctiōnum |
| dative | conjūnctiōnī | conjūnctiōnibus |
| accusative | conjūnctiōnem | conjūnctiōnēs |
| ablative | conjūnctiōne | conjūnctiōnibus |
| vocative | conjūnctiō | conjūnctiōnēs |
References
- conjunctio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CONJUNCTIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “conjunctio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.