Definify.com
Definition 2025
conjunctus
conjunctus
Latin
Participle
conjunctus m (feminine conjuncta, neuter conjunctum); first/second declension
- Alternative form of coniunctus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conjunctus | conjuncta | conjunctum | conjunctī | conjunctae | conjuncta | |
| genitive | conjunctī | conjunctae | conjunctī | conjunctōrum | conjunctārum | conjunctōrum | |
| dative | conjunctō | conjunctō | conjunctīs | ||||
| accusative | conjunctum | conjunctam | conjunctum | conjunctōs | conjunctās | conjuncta | |
| ablative | conjunctō | conjunctā | conjunctō | conjunctīs | |||
| vocative | conjuncte | conjuncta | conjunctum | conjunctī | conjunctae | conjuncta | |
References
- conjunctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “conjunctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.