Definify.com
Definition 2025
conmoriens
conmoriens
Latin
Participle
conmoriēns m, f, n (genitive conmorientis); third declension
- Alternative form of commoriēns
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | conmoriēns | conmorientēs | conmorientia | ||
| genitive | conmorientis | conmorientium | |||
| dative | conmorientī | conmorientibus | |||
| accusative | conmorientem | conmoriēns | conmorientēs | conmorientia | |
| ablative | conmorientī | conmorientibus | |||
| vocative | conmoriēns | conmorientēs | conmorientia | ||