Definify.com
Definition 2025
conmoriturus
conmoriturus
Latin
Participle
conmoritūrus m (feminine conmoritūra, neuter conmoritūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conmoritūrus | conmoritūra | conmoritūrum | conmoritūrī | conmoritūrae | conmoritūra | |
| genitive | conmoritūrī | conmoritūrae | conmoritūrī | conmoritūrōrum | conmoritūrārum | conmoritūrōrum | |
| dative | conmoritūrō | conmoritūrō | conmoritūrīs | ||||
| accusative | conmoritūrum | conmoritūram | conmoritūrum | conmoritūrōs | conmoritūrās | conmoritūra | |
| ablative | conmoritūrō | conmoritūrā | conmoritūrō | conmoritūrīs | |||
| vocative | conmoritūre | conmoritūra | conmoritūrum | conmoritūrī | conmoritūrae | conmoritūra | |