Definify.com
Definition 2025
conprobandus
conprobandus
Latin
Participle
conprobandus m (feminine conprobanda, neuter conprobandum); first/second declension
- Alternative form of comprobandus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conprobandus | conprobanda | conprobandum | conprobandī | conprobandae | conprobanda | |
| genitive | conprobandī | conprobandae | conprobandī | conprobandōrum | conprobandārum | conprobandōrum | |
| dative | conprobandō | conprobandō | conprobandīs | ||||
| accusative | conprobandum | conprobandam | conprobandum | conprobandōs | conprobandās | conprobanda | |
| ablative | conprobandō | conprobandā | conprobandō | conprobandīs | |||
| vocative | conprobande | conprobanda | conprobandum | conprobandī | conprobandae | conprobanda | |